Święta Rodzina we wszystkim i bez reszty zaufała Panu Bogu

W dzisiejszym świecie bardzo trudno o święte rodziny. Mało tego, że współczesne rodziny nie żyją na co dzień święcie, to jeszcze coraz bardziej z każdym rokiem zauważalny jest deficyt rodziny, jako takiej, gdyż wiele par decyduje się na związek niesakramentalny. Taki stan rzeczy nie jest po myśli Bożej. I nie jest zdrowy dla samej rodziny, w której partnerzy często po kilku latach się rozstają, a dzieci ich pozostają w zawieszeniu pomiędzy matką a ojcem. Walka o dzieci, brak stabilności i bezpieczeństwa na zawsze zniekształca młodą psychikę dziecka. Często dziecko z takiego rozerwanego związku czuje się odrzucone, zagubione i niekochane. Niejednokrotnie niesłusznie obwinia się za rozpad związku rodziców i czuje przygnębienie, a czasem nawet wpada w depresję.

Jaka była Święta Rodzina?

Święta Rodzina może być, a nawet powinna być wzorcem dla wszystkich rodzin. Większości ludzi na świecie łatwo utożsamia się ze Świętą Rodziną pod względem trybu życia, pracy, obowiązków i codzienności, gdyż Święta Rodzina była to rodzina uboga i ciężko pracująca na chleb powszedni. Dziś również większość rodzin na świecie wiedzie podobne ubogie życie, kiedy to każdego dnia w trudzie pracuje na rachunki, leki, odzież, edukację dzieci i wyżywienie. I kiedy nieustannie musi oszczędzać, aby wystarczyło na wszystko, co najpotrzebniejsze do życia. Taką samą logistykę dnia codziennego, jak my dziś prowadziła też dwa tysiące lat temu Święta Rodzina.

Lecz pod innym i bardzo ważnym względem w większości naszych rodzin nie możemy utożsamiać się ze Świętą Rodziną. Bo Święta Rodzina, czyli Jezus, Maryja i Józef rozwijali w codziennym życiu najważniejsze cnoty Boskie, jakimi są wiara, nadzieja i miłość. I dzięki temu, że Święta Rodzina zaufała bez reszty Panu Bogu, to wiodła choć ubogie, lecz spokojne, radosne i szczęśliwe życie.

Dzięki Świętej Rodzinie mamy wzór pięknego życia rodzinnego, pełnego sensu istnienia, pokory, wzajemnej miłości i poszanowania Praw Bożych i ludzkich. Święta Rodzina, to najdoskonalszy wzór do naśladowania. Nie potrzeba nam dziś szukać innych autorytetów, bo lepszych nigdzie i nigdy nie znajdziemy.

I choć życie Świętej Rodziny było skromne, ubogie i proste, to jednak bardzo szczęśliwe i owocne. To szczęście płynęło z zaufania, wiary i miłości do Pana Boga oraz ze zgody na wszystko, co Bóg dla Nich przygotował.

Jakimi cechami charakteryzowała się Święta Rodzina?

Cech, którymi charakteryzowała się Święta Rodzina jest bardzo dużo. Do najważniejszych należy wiara, zaufanie Panu Bogu i posłuszeństwo względem Pana Boga oraz miłość do Boga i do ludzi. A także pokora, troska, współczucie, odpowiedzialność, wyrozumiałość, pracowitość, roztropność, sprawiedliwość, umiarkowanie, spokój, wyciszenie. Jak również słuchanie innych, dyskrecja, milczenie, pomoc.

Rodzina Maryi i Józefa

Rodzicami Maryi byli Anna i Joachim. Ojciec Najświętszej Maryi Panny wywodził się z Nazaretu w Galilei. Zaś matka Maryi z Betlejem. Maryja urodziła się w Nazarecie i choć pochodziła z królewskiego rodu Dawida, to rodzice Jej byli ubodzy. Dwadzieścia lat czekali na potomstwo żyjąc sprawiedliwie i pobożnie. Majętność swoją dzielili na trzy części. Jedna część przeznaczona była dla Świątyni. Druga część dla ubogich, a trzecia część na potrzeby swojej rodziny. Rodzice Matki Bożej ślubowali, że gdy Pan Bóg obdarzy ich potomstwem, to przeznaczą dziecko na służbę Panu Bogu w Świątyni.

Przyjdź Duchu Święty na nas

Wiele współczesnych rodzin pragnie naśladować Świętą Rodzinę. Aby móc wytrwać w postanowieniach potrzeba działania Ducha Świętego, Którego trzeba każdego dnia przywoływać do naszego życia.
Duch Święty sprowadzi na nas 7 Swoich Darów. A są nimi : mądrość, rozum, dobra rada, męstwo, umiejętność, pobożność, bojaźń Boża.
Trzeba również w swoim życiu nieustannie wykazywać pokorę wobec Pana Boga, wobec bliźniego i wobec siebie samego. Bo współczesnemu człowiekowi bardzo brak pokory. A brak pokory prowadzi do wielu grzechów, gdyż wtedy naszym życiem rządzi pycha. A pycha jest najgorszą wadą człowieka i wiedzie go do wielu grzechów, a w konsekwencji do potępienia wiecznego.